۱۳۸۸/۱۲/۱

ما اصلا همه چیزمان بعض آدمیزاد است !



ببین چه "مخالفانی" جلوی رژیم "سبز" شده اند !
حکومت اسلامی واقعا خیلی خوش شانسه که چنین "مخالفانی" داره !
مخالفانی که هیچ امکان اعتراضی برایشان باقی نمانده، با این حال خودشان هم داوطلبانه از معدود امکانات ملی مثل چهارشنبه سوری صرفنظر می کنند، تا متهم به "خشونت" نشوند" !
مبصر کلاس حتما اینها را به خاطر "ساکت" بودن تشویق می کند و نمره انظباطشان هم قطعا ۲۰ خواهد بود.

رژیم از همان ابتدای تاسیس در پی ممانعت از برگزاری سنت های ملی مثل نوروز و چهارشنبه سوری و سیزده بدر و غیره بوده، اما توفیق چندانی نداشته است. حالا برخی عقلا ی محتاط قوم و هشدار دهنده های حرفه ای، کاسه داغتر از آش شده و پیشاپیش به یاری رژیم شتافته اند، مبادا که مرد م روز چهارشنبه سوری مزاحم رژیم شوند.
مردم فلک زده ما یکبار در سال فرصت شادی و آتش بازی دارند، آن را هم عده ای "دلسوز و خیراندیش" می خواهند از مردم بگیرند.

خوب که نگاه کنیم می بینیم اصلا ما همه چیزمان بعض آدمیزاد است: فعالان احزاب و جنبشهای سبز مخالف خشونت در اروپا، وقتی درمخالفت با فاشیستها، در دفاع از صلح یا برای جلوگیری از انتقال زباله راکتورهای اتمی با پلیس درگیر می شوند، گاهی کارشان به سنگ پرانی و درگیری خیابانی هم می کشد. آنها هیچ بیمی هم ندارند که از طرف پلیس ضد شورش به خشونت متهم شوند.
بعضی از "فعالان" سبز مملکت ما اما در "عدم خشونت"
دست هر چه سبز را از پشت بسته اند. اینان چنان "سبز"ند که حتی از "اتهام" خشونت هم می پرهیزند، چه رسد به خود خشونت... این دایه های مهربان تر از مادر در هیچ تظاهرات اعتراضی که شرکت نمی کنند، هیچ؛ دیگران را هم محض احتیاط از شرکت باز می دارند تا نکند خدای نکرده عما ل رژیم یکدفعه عصبانی بشوند و دست به خشونت بزنند.
در سایه این دست "مخالفان"، رژیم اگر نیاساید، پس چه کند؟ این رژیم اگر صد سال دیگر هم حکومت کند، آیا جای شگفتی است؟
اگر می بینیم رژیم مدام در حال دعا و شکرگزاری است، یکی هم به واسطه داشتن چنین "مخالفانی" است.

آن از آنهمه "تاکتیک"های احتیاطی، افتضاح اسب تروا و هیس هیس کردن هایشان در ۲۲ بهمن؛ این هم از اینهمه "هشدار"های امنیتی واظهار نگرانی از چهارشبه سوری، یک ماه قبل از چهارشنبه سوری!...

تاکتیک شناخته شده و مورد قبول عدم خشونت یک شکل از مقاومت و مبارزه است و از زمین تا آسمان با این هیس هیس کردنها فرق دارد. به اشاعه یاس وترس، عدم خشونت نمی گویند.

مهاتما گاندی اگر زنده بود و می دید مهاتما گاندی های وطنی چطور عقایدش را لوث کرده اند و بدون رعایت تطابق تاریخی- فرهنگی، برای ایران آخوندی بکار می برند، از شدت خشم چه بسا دست به خشونت می زد و با آن عصای معروفش توی سر بعضی از این به اصطلاح "سبز"ها می زد و چهار تا فحش چارواداری هم نثارشان می کرد !


۲ نظر:

  1. آن دیگرانی که میگویید نمره 20 نمیخواهند نگران هستند جنبش به سمت خشونت برود وگرنه کسی نگفت در آن روز شادی نکنید یا از خانه هایتان بیرون نیایید. نگران هستند فشار 9 ماه را در آن روز در برخوردهایی خشونت آمیز خالی کنید. چهارشنبه سوری بیرون باشید، شادی کنید، ترقه بازی و آتش بازی هم کنید، شعارهایتان را هم بدهید ولی دست به کاری جبران ناپذیر نزنید.

    پاسخحذف
  2. ممنون از نظر شما دوست عزیز،
    من هم از خشونت بدم می آید و آن را محکوم می کنم. ما همه قربانی خشونتیم.
    از متهم شدن به "خشونت ورزی" از سوی رژیم نباید ترسید. این رژیم در دروغ و پرونده سازی ید طولایی دارد و برای متهم کردن مردم نیازی به دلیل و مداک ندارد؛ خودش هر دلیلی که بخواهد می تراشد.
    مساله این است که از روز بزرگی مانند چهارشنبه سوری که از پتاسیل ملی برخوردار است، می شود و باید با بسیج گسترده مردم در خدمت جنبش سبز حد اکثر استفاده را کرد (مثلا به جای بوته، عکسهای خامنه ای را آتش زد و از روی آن پرید و غیره).
    چهارشنبه سوری روز عزای رژیم و سرور ماست. جنبش سبز این روز شور و جنبش را نباید از دست بدهد.
    ---------------
    در مورد ترقه من هم اصراری ندارم. منتهی در اروپا و امریکا هم که ترقه ها "استاندارد" هستند، باز در کریسمس عده زیادی مجروح یا کشته می شوند. با اینحال مردم دست بر نمی دارند و هر سال خطر را درجشن سال نو به جان می خرند. به هر حال بازی با ترقه و آتش خطر دارد و بروز سوانح مربوطه اجتناب ناپذیر است.
    مساله فقط اینجاست که چه بخواهیم، چه نخواهیم، مردم ترقه بازی می کنند و این موضوع مستقیما به سبزها مربوط نمی شود.
    رژیم از سی سال پیش، هر سال تمام تلاشش را می کند، تا چهارشنبه سوری برگزار نشود. رژیم سوانح آتش سوزی را بهانه می کند تا از سر "دلسوزی" هم که شده، خانواده ها را بترساند. اما کیست که نداند، علت اصلی مخالفت رژیم با چهارشنبه سوری، تقابل فرهنگی با فرهنگ و سننن ملی ایران و تلاش برای اسلامیزه کردن اجباری جامعه است.
    سبزها باید دنبال تاکتیکهای خاص باشند تا بیشترین استفاده سیاسی را از یک امکان بزرگ ملی-سنتی در ضربه زدن به رژیم حاصل کنند.
    اقدامات احتیاطی البته لازم است، اما باید هوشیار بود که تحت عنوان هشدارهای احتیاطی، بذر یاس و ترس و انفعال پاشیده نشود.
    جنبش آزادی خواهانه را باید با درایت و شجاعت در جنب و جوش نگه داشت.

    پاسخحذف

فهرست وب‌لاگ‌های ايرانی