حق مسلم ما آزادی است !

۳۰ سال حکومت اسلامی با اتکا به بحران و جنگ میسر شده است. جنگ با عراق را بعد از آزاد کردن خرمشهر، تمام نکردند: شش سال دیگر ادامه دادند، و در شلوغی جنگ، دسته دسته مخالفان را کشتند.

بحران آب حیات رژیم است.

نگذاریم رژیم دربحران سازی هسته ای احساسات ملی‌ را به نفع خود برانگیزد !

رژیم با لو رفتن مخفی گاه‌های اتمی اش، در چالش با غرب، در تنگنا قرار گرفته. رژیم کودتا می‌‌کوشد از این مسئله برای انحراف افکار عمومی از فاجعه کودتا سود ببرد.

نگذاریم!

نگذاریم با آزمایشات موشکی با احساست ملی‌ بازی کنند !

جنش سبز، به عنوان یک جنبش ضد خشونت، باید راه خود را در موضوع هسته‌ای از رژیم جدا کند.
همه می دانند که رژیم متقلب، تحت پوشش استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای، بمب هسته‌ای می‌‌سازد. جنبش سبز باید قاطعانه با بازی خطرناک هسته ‌ای رژیم مقابله کند و امکان هرگونه سؤ استفاده‌ای را از رژیم بگیرد.

حق مسلم ما آزادی است.

مهرگان متروک شد، جمکران آباد شد !

مهرگان، جشنى به درازاى تاريخ ايران است. این جشن، از نظر اهمیت، تالی‌ نوروز بود، اما حالا انگار اصلا دیگر نیست: اسلامیان "مهرورز" با آیین مهر دشمنی دیرینه دارند.

حکومت اسلامی در کنار کشتن آزادی خواهان؛ فرهنگ، سنن و آداب ملی‌ ایرانیان را هم کشت. نوروز از جمله معدود جشنهای ایرانی‌ است، که باقی‌ مانده، آن را هم تا آنجا که جا داشت، اسلامیزه کردند.

اما با مهرگان کاری نمی توانستند کرد، جز آنکه آنرا متروک کنند، بلکه کم کم از بین برود.
به قول دکتر پرويز ناتل خانلری "چندين قرن است كه ازجشن مهرگان جزدر بعضی ازنواحی دورافتاده و ميان قسمتی از توده‌های ده نشين و كوهستانی، كه به آداب قديم خود وفادار مانده اند، خبری نيست".

فرهنگ اما از بین نمی رود: مذهب و حكومت می روند، ولی آداب و سنن ملی می مانند.

وابسته رفسنجانی و غیره نباید شد !

شاید این حرف عده‌ای را خوش نیاید: متاسفانه جنبش برای حرکات خود به حرکات چند روحانی اصلاحگرا چشم دوخته است. این خطای بزرگی‌ است.

بی‌ تردید باید از حرکات مثبت روحانیون طرفدار اصلاحات در افشای جنایات و فشار آوردن به حکومت استقبال کرد، اما نباید به آنها وابسته شد. این جنبش سر و سرور ندارد و نیازی هم به آنها ندارد. هر کس از سران که با جنبش همراه شد، سروری خود رانشان داده است. هر که هم همراه نشد یا میانه راه جا زد، جا می ماند. جنبش در هر حال به راه خود ادامه می دهد.

شرکت هاشمی در نماز عید فطر خیلی ها را مأیوس کرد. در پی آن، برای امید دادن به خود، اخباری انتشار یافت تا اسباب دلگرمی دلسردان را فراهم آورند:
(مثلا این خبردر بالاترین: لحظه ورود هاشمی به صف نماز عید فطر و امتناع وی از ایستادن در کنار احمدی نژاد)

این جوراخبار، حتی در صورت صحت، حقارت آمیزند. با وجود یک نیروی عظیم اجتماعی و پشتیبانی‌ بین المللی، این جنبش سرشار از نیرو و غرور است. این جنبش باید خود را باور کند و دست به عبای کسی نیاویزد.

تابلویی از شاهکارهای نقاشی سوررئالیسم

به محض دیدن این تابلو از رنه ماگریت، شعر فروغ به یادم افتاد:

دستهایم را در باغچه می کارم
سبز خواهم شد ، میدانم ، میدانم ، میدانم
و پرستوها در گودی انگشتان جوهریم
تخم خواهند گذاشت

دستهایم را می‌‌کارم سبز خواهند شد

نه رنه این شعر فروغ را می‌‌شناخته، نه فروغ این تابلوی رنه را. اما رشته لطیف احساسات انسانی‌، بی اعتنا به زمان و مکان، آن دو‌ را به هم پیوند می‌‌دهد.



https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRk9OmWn8GF-E1HyMT3ohdzgkMbyZf6_xrG077-cOn4ajPOMGdZ7xYoG_4b7GRBDETbhGzKL1niTsC_vCHTiNeHU5_YiGYmYR2BOcjovVuEA815jxGz2xQG0hNe9JD9J2Xae3KI7sLMK4/s1600-h/623.jpg

شرح کاریکاتوری از خامنه ای به عنوان زنی‌ اغوا گر !

لابد می‌‌پرسید، این که زن نیست، خامنه‌ای (خ.ر) خودمان است...

در این کاریکاتور می‌‌بینیم که خامنه ‌ای آرای تقلبی در صندوق ریخته، اما ریششش لای صندوق گیر کرده.

عنوان این کاریکاتور «صندوقچه‌ پاندورا» است. پاندورا در اساطیر یونان زنی‌ اغوا گر بود که ازسوی خدایان برای مجازات بشر تعیین شد. علت مجازات دزدیدن آتش مقدس توسط پرومته بود.
برای مجازات این گستاخی، که دخالت در کار خدایان (قدرتمندان) محسوب می‌‌شد، زئوس پاندورا را بس زیبا، فریبنده و مجهز به همه هنرها آفرید، تا بتواند انسان را بفریبد. به او کوزه ای (بنا به روایتی، صندوقچه‌ای) داده شد، پر از بیماری و فاجعه و بدبختی.
کمی امید هم در صندوقچه گذاشته شد تا تسلای بشر باشد.

پرومته فریب این زن را نخورد، اما برادر پرومته به دام پاندورا افتاد و در پی آن در صندوقچه باز شد و دنیا پر از مرض و بدبختی شد.

این تقریبأ همان چیزی است که با باز شدن صندوق‌های رای در کشور خودمان روی داد.

تنها ایراد کار این است که پاندورا، بر خلاف خامنه‌ای، زنی زیبا و دلربا بود!



منبع کاریکاتور نشریه ایندیپندنت:

http://www.independent.co.uk/multimedia/archive/00191/cartoon200609_191641s.jpg

قابل توجه دیکتاتورها : رویش زندگی‌ / وقتی ریشه ها تبر را در بند می کنند، تا زندگی ادامه یابد !

تابلویی از شاهکارهای مسلم رنه ماگریت

بعد از به بند کشیدن تبر، زندگی‌ از همه جای درخت جوانه می‌‌زند. ریشه‌های تازه و جوانه ادامه زندگی‌ را می شود به چشم دل‌ دید.

تبر زندگی‌ درخت را موقتأ قطع می‌‌کند، اما متوقف نمی کند. زندگی‌ قویتر از مرگ است: باز ریشه و جوانه می‌‌زند.


رنه ماگریت در مورد آثارش گفته است: پس زمینه کارهای من رویایی جلوه می‌‌کنند. اما این رویاها با آنچه ما در خواب می‌‌بینیم فرق دارند؛ این رویاها ما را بیدار می‌‌کنند.

رنه ماگریت (René Magritte)، نقاش بلژیکی ، یکی از برجسته‌ترین نمایندگان سوررئالیسم در نقاشی، و ابداع کنندهٔ جناس تصویری است.

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiG8yDflcmvdd2kFMSwqVoqgyytHg5R43A8M7eNKuYPO7bTd7dBiABvPhNnRUEQ2xz8UnhgfdBX5cvvfl5Y8dMs6pZROBXd9CjmT3RYB6mu77gUAgF4W28k8Ij4F9UqYWMc6RspOENh0c4/s1600-h/magritte66.jpg

http://www.neworleanspast.com/art/id63.html

دیسکو اسلامی !

رژیم با تمام توان سعی‌ می‌‌کند، برای ادامه عمر ننگینش، خود را با دنیای مدرن تطبیق بدهد. از آنجا که این تطابق به علت خصلت ارتجاعی رژیم غیر ممکن است، می‌‌کوشند دست کم ظواهر را تقلید کنند. ترس از فریب خوردن جوانان و روی آوردن آنها به مظاهر غربی (آنچه آنرا تهاجم فرهنگی می نامند)، باعث شده که حتی مراسم عزاداری و سینه زنی را هم تقریبا مثل دیسکو صحنه آرایی کنند.

کسانی‌ که میتینگ های سازمانهای چپ در سالهای ۵۸-۵۹ یادشان هست، می دانند که چطور حزب اللهی ها و چماقدارها برای اخلال در میتینگ عربده می‌‌کشیدند: "سوسولها دست می زنند".

دست زدن آنوقتها جایز نبود و در چند سال اول انقلاب فقط تکبیر می‌‌گفتند.

حالا اما از زور پیسی کارشان به آنجا رسیده، که درست مثل دیسکو یا مثل تماشاگران موسیقی پاپ دست می زنند. بفهمی نفمهی موقع سینه زدن رقص هم می‌‌کنند. بعضی‌ وقتها هم که اقتضا کند، دست زدن و سینه زدن را ترکیب می‌‌کنند و گریه شان هم با گریه تین ایجر‌ها در موسیقی پاپ چندان فرقی‌ ندارد!

ببین آخوند جماعت برای ادامه حکومت چه رقاص بازی ها که در نمی آورد!

اینترنت بلای جان جنبش شده !

اینترنت به عنوان یک وسیله ارتباطی‌ مدرن کمک زیادی به جنبش ما کرده است. اما این کمک وقتی‌ می تواند ادامه یابد و موثر باشد، که جنبش مقاومت علیه کودتاگران در جنب و جوش باشد.
از تقریبا دو ماه پیش، پا بپای رکود جنبش، اینترنت دارد کم کم نقش آگاهی‌ رسانی خود را از دست می‌‌دهد و به مفرّ یا گریزگاه فردی تبدیل می شود. ما کم کم داریم فراموش می‌‌کنیم که نبرد اصلی و واقعی در خیابان و دنیای واقعی‌ روی می‌‌دهد.

رژیم در دنیای واقعی‌ زندگی‌ می‌‌کند، ما هم در دنیای مجازی سیر می کنیم...
کودتاگران مردم را می گیرند، می‌ زنند، می‌‌کشند، زندانیان را شکنجه می‌‌کنند، کابینه تشکیل می دهند، رأی اعتماد می گیرند و بر ما حکومت می‌‌کنند.

ما هم البته بیکار نیستیم: کامپیوتر را روشن می‌‌کنیم، لوگین می‌‌کنیم و پدرشان را در می‌‌آوریم!

به خود آییم! ما پیروزیم، اگر به خود آییم.

زندانی مچاله شده در سلول: مرا از اینجا خلاص کنید !

"مرا از اینجا خلاص کنید" عنوان یک تابلوی نقاشی است که نقّاش مکزیکی Jacobo Silva در زندان کشیده است.

با "دیدن" تصویر، ندای درون زندانی را "می‌ شنویم".

Jacobo Silva در سال ۱۹۹۹ به همراه همسرش دستگیر شد و بعد از شکنجه و "اعتراف" به تعلق به جنبش مقاومت مسلحانه، هر دو به ۵۰ (پنجاه) سال زندان محکوم شدند.

منابع:

http://www.mexiko-plattform.org/Stoppt_die_Folter%5B1%5D.endgueltig.pdf

http://home.subnet.at/jacobosilva/

http://home.subnet.at/jacobosilva/Bilder/Holt_mich_hier_raus___S%E1quenme_de_aqu%ED.jpg

تابلوی تجاوز در زندان (اثر: ماریو راینهولد )

تابلوی تجاوز در زندان

اثر: ماریو راینهولد | اونرت

تجاوز، شکنجه ای برای درهم شکستن جسم و روح و شخصیت زندانی

UNART | Mario Reinhold

منبع:

http://www.kunstnet.de/werk/120966-vergewaltigt-im-knast/