"بَخْتَك، موجودي وهمى و شبرو است كه صورت جسمانى ندارد و همچون سايه يا شبح شبها به بستر آدميزادگان مى‌آيد و خود را روي خفتگان مى‌افكند. خفتگان در زير گرانى بختك احساس سنگينى مى‌كنند و حالت خفگى به آنان دست مى‌دهد. " ( دائره المعارف بزرگ اسلامی)
بر ما بختکی فرو افتاده است.
اسم های مهجوری مثل ابوسفیان، معاویه، یزید و شمر دارند از گوشه های تاریک ذهنمان در می آیند و در خیابانها رژه می روند.
اشقیایی که بر پرده های بزرگ پرده خوانهای دوره گرد با شمشیر اولیا کله شان شکافته شده و زبانشان از حلق در آمده بود، حالا دارند بر ما حکومت می کنند.
چهره ها، داستان ها و صحنه های مخوفی که ناممکن تصور می شدند، ممکن شده اند. قضایا چنان گیج کننده اند، که ما حتی نمی توانیم فکر کنیم چگونه ممکن شده اند.
جلوی چشم ما، اشقیا کسی را از بالای پل به پایین پرت می کنند. ما با چشم های از حدقه در آمده می بینیم که او چطور جیغ کشان کف خیابان له می شود.
باور کنیم یا باور نکنیم؟ بخندیم یا بگرییم؟
ما چشممان دارد سیاهی می رود.
هنوز کودکیم و داریم در پس کوچه ها، پرده پرده خوانها را می بینیم؟ یا اینکه نه، پیر و فرسوده شده ایم و داریم با سرو صورت خونین در خیابانهای سرگردانی به دنبال خانه می دویم؟
خوابیم؟ یا اینکه بیداریم؟ زنده ایم؟ یا اینکه مرده ایم؟
وانت بزرگ پلیس از روی کسی از ما عبور می کند و او را له می کند... آنسو تر کسی را با چاقو می کشند.
ما این صحنه ها را در کابوس می بینیم؟ خوابیم؟
چرا از خواب نمی پریم؟
پانویس:
بَخْتَك، موجودي وهمى و شبرو كه صورت جسمانى ندارد و همچون سايه يا شبح شبها به بستر آدميزادگان مى‌آيد و خود را روي خفتگان مى‌افكند. خفتگان در زير گرانى بختك احساس سنگينى مى‌كنند و حالت خفگى به آنان دست مى‌دهد. بختك را مترادف كابوس ( برهان...، نيز داعى الاسلام، ذيل بخت؛ فيضى، ذيل برخفج) و كابوس را مظهر و نشانة بختك گرفته‌اند...
منبع: دائره المعارف بزرگ اسلامی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر