جمع کنید بساط این بحث های سوپردولوکس عدم خشونت را. مردم فقط کمی از خودشان دفاع کرده اند، همین !
تردید نیست که خشونت و خشونت طلبی محکوم است. اما در برابر یک رژیم جنایتکار، حد اقل واکنش به کنش خشونت، که واکنش طبیعی دفاع از خود است، کاملا مجاز است.
فکر کنم به زودی فریاد زدن زیر مشت و لگد و چاقوی مزدوران هم خشونت طلبی محسوب شود!
مردم شریف و تحت ستم ایران که علیرغم انواع تضییقات و تهدیدات، برای آزادی خواهی به خیابانها می آیند، از همه سو در فشارند: از یک سو درمعرض گلوله مزدوران و مشت لگد و چاقوی لباس شخصیها و باتوم پلیس، از سوی دیگر فشار عده ای در کنار گود که توصیه می کنند حتی اگر بشدت کتک می خورید و سرو صورتتان خونی است، فریاد نزنید، مبادا که به خشونت طلبی تعبیر شود.
این کاسه های داغتر از آش وطنی ظاهرا از مهاتما گاندی هم گاند یترند. موقع بخور بخور هم از هر بخوری بخورترند و آش و کاسه را یک جا می خورند. فقط موقع کتک خوردن از لباس شخصی ها، شخصا در صحنه حضور ندارند و بیرون از گود نظارت می کنند.
"فریدا کالو در اغلب تابلوهایش چنان خود و زندگیاش را تصویر میکرد که پیش از آن کسی در تاریخ هنر از این فرم خودنگاری استفاده نکرده بود و سابقه نداشت که کسی شخصیت، داستان و موجودیت خود را با چنین سبک پیچیدهای تصویر کند و همانگونه که خودش را تصویر کرده، زندگی کند..." (کتوفون وابرر)
" ..آنچه فریدا کالو میگوید به همه ما مربوط میشود. او زندگیاش را پیش روی ما میگستراند، چون جادو در ما اثر کرده و با زندگیمان در میآمیزد." (کتوفون وابرر